,,Հույսի հայրենիք, Լույսի հայրենիք,,

Բայց գնում ենք մենք անվեհեր 

Զարկերի տակ չար բախտի, 

Մեր աչքերը միշտ դեպի վեր՝ 

Դեպի լույսը մեր ուխտի:

Պատմության տարբեր ճակատագրական ժամանակահատվածներում, երբ մենք կանգնում ենք  կռվելու և հաղթելու անբեկանելի որոշման առաջ, ազգը դառնում է զինվոր, իսկ հաղթանակը՝ անխուսափելի, որովհետև սա ապրելու կռիվ է սեփական հողում:

Ընդունեք այս փոքր օգնությունը մեր դպրոցի կողմից, սիրելի զինվորներ:

... ՈՒղարկում ենք մեր սերը, թող այն ջերմացնի ձեզ, ինչպես ջերմացնում է եղբոր ձեռքը, քրոջ սիրտը, ընկերոջ խոսքը: 
Ամրություն ձեզ, հաղթանակի հրեշտակները թող սավառնեն ձեր գլխավերևում: 

Բարով վերադառնաք...